ای خــلایــق خـاک فـرزنــدان تـو            قـلـب احـمـد در لـب خــنــدان تــو
راسـتـی بــوسـیــده پــای بــوذرت            خُـلـد مـشـتــاق بـلال و قــنــبــرت

عـالـمــی بـر بـیـت تو سـائـل شـده            مــائــده بـر فـضــه ات نــازل شـده
بـوسـتـانـت فــادخــلــوهـا آمـنـیــن            هر گلش بر شاخه یک روح الامین
دسـت خــیــل انـبــیــا بــر دامـنـت            روح پـیــغــمـبـردر آغــوش تـنـت
روی تو با چشم حیدر دیدنی است            دستت از سوی پدر بوسیدنی است
بــنــده ای امـا خـــدایــی بــنــده ای            تــا خــدا دارد خــدایــی، زنــده ای
حُـسـن تو مـرآت حُـسـن ابـتـداست            وجه تو باقی است، چون وجه خداست
مـشـتـی از خـاکت وجود آدم است            هر گـل بستان تو یک مـریـم است
نـامـت از نـام خــدا مـشـتــق شــده            تو شدی مـیـزان حـق تـا حـق شده
مـهـرت از ســوی خـدای لـم یـزل            آب و خـاک و بـاد و آتـش از ازل
در ولادت مـریـم نـیـکــو سـرشـت            پـیـکـرت را شـسـت با آب بهـشـت
بلکه دست عـصـمـت مریم درست            آب کـوثــر را بـه انـدام تو شـسـت
روی تو خورشید پیش از ابتداست            نـور تو تا وسـعـت مـلـک خداست
هـرچـه رفـتـم در ثـنـایـت پـیـشـتر            غـرق گـشـتـم در تـحـیّـر بـیـشـتـر
چـشـم خود تا بر عـروجت دوخـته            از بــراق مـعـرفـت پــر سـوخـتــه
لـیـلـةالـقـدری که حـیِّ پـاک گـفـت            بر مـحـمـد هم "وَ ما ادراک" گفت
گـرچـه در بـیـن خـلایـق زیـسـتـی            آنـکـه خـلـقـت کـرد دانـد کـیـسـتی
روح حــوا، مــرغ بــاغ یــاس تـو            رزق آدم، دانــۀ دســـتــــاس تــــو
چـشـم کــل خـلـق بـر دسـت پُـرت            زلـف حـورا رشـتـه هـای چـادرت
تا بـگـیـرد از تو درس خـویـشـتـن            با تو جـبـریـل امین شد هـم سـخـن
او که واقف از جلال و جاه توست            فـارغ الـتـحـصـیـل دانشگاه توست
ای که عصمت از حجابت پا گرفت            کی به جـز تو رو، ز نابیـنا گرفت
حـمـد و تـکـبـیـر و دعـا دلـداده ات            سـجـده بُـرده سـجـده بر سجـاده ات
ای دعـا بـرده بـه درگـاهـت نـیــاز            از نــمــاز تـوسـت پــرواز نــمــاز
آسـمـان بر لب زنـد مُـهـر سکـوت            کـز دهـانـت بـشـنـود ذکـر قـنــوت
هر کـلامت خـلـق را خـیـرالـکـلام            بـر سـلامـت از سـوی داور سـلام
قــل هــوالله است دامـنــگـیــر تــو            کرده حـق فـخـریـه بر تـکـبـیـر تو
تا کند در مـحـضرت عرض سلام            پـیـش پـایت کـرده پـیـغـمـبـر قـیـام
روح عصمت تشنۀ تـطـهیر توست            لـیـلـة الـقـدر خـدا تـفـسـیـر تـوست
چــادر تــو ســایــبــان انـبــیـاسـت            جامه ات از نـور قـدس کبـریـاست
قـلب هستی خـانـۀ خـشـت و گـلـت            قـاب قــوسـیــن الــهــی مــنــزلـت
آسـمـان لـبـریـز از احسـان توست            بـاغ جـنـت عـاشـق سلـمان توست
وصــف تــو در آیـــۀ الله و نـــور            چـشــم بــد از آسـتــانـت دور دور
انـبـیـا در بـیـتـت ای دخت رسـول            پـای نــگــذارنــد بــی اذن دخــول
صاحـب الـبیت تو حـیِّ داور است            زائـر هـر روز آن پـیـغـمـبر است
حـیـف بـیـت کـبـریـا را سـوخـتـند            قـلـب خـتـم الانـبـیـا را سـوخـتـنــد